W przypadku dziecka z niedokształceniem mowy o typie afazji zadanie logopedy nie sprowadza się do usprawniania aparatu artykulacyjnego i dążenia do uzyskania prawidłowej realizacji głosek, lecz podjęcia działań, które doprowadzą do uruchomienia procesu kształtowania się języka i mówienia, a następnie – do doskonalenia poziomu opanowania mowy.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
test
Specyficzne trudności dzieci afatycznych w nauce czytania i pisania wymagają zróżnicowanych metod terapeutycznych. Niezwykle ważne przy tym są skuteczne motywowanie dzieci oraz wzajemna współpraca specjalistów i rodziców.
Diagnozowanie i terapia dzieci z niedokształceniem mowy o typie afazji odbywa się głównie na pograniczu psychologii i logopedii. Logopeda jest przygotowany do oceny mowy i sprawności językowej, a psycholog odpowiada za prawidłową ocenę rozwoju psychoruchowego, w tym inteligencji, pamięci, emocji, uwagi i funkcji percepcyjnych. Istotna jest tutaj ścisła współpraca psychologa z logopedą.
Adasia poznałam podczas konsultacji logopedycznej. Wszedł do gabinetu razem z mamą. Trzymał ją mocno za rękę. Był milczący. Mimo zachęty nic nie mówił.
Badanie małego dziecka, u którego podejrzewamy występowanie specyficznych zaburzeń językowych, jest procesem wieloaspektowym. Wymaga od zespołu diagnostów dokładnego opisania odstępstw od normy, próby ustalenia ich przyczyn i rokowań na przyszłość w celu zaplanowania strategii postępowania terapeutycznego.
Problem mutyzmu z punktu widzenia lekarza jest bardzo złożony, ze względu na trudności podczas leczenia, wynikające z tego, że nie istnieją wytyczne do terapii, a pacjent nie odzywa się do terapeuty. Z tego względu niezwykle ważne jest rozpoczęcie leczenia od razu po zaobserwowaniu objawów zaburzenia. Jakie są przyczyny, symptomy i możliwości terapii mutyzmu?
Problemy związane z diagnozą i terapią opóźnionego rozwoju mowy (ORM) u dziecka dotyczą nie tylko spraw ściśle związanych z logopedią, ale również wielu aspektów psychologicznych. Każdy przypadek może mieć inne przyczyny, a więc wymaga szczegółowej diagnozy. W artykule omówiono uwarunkowania diagnozy psychologicznej oraz rozmaite metody stosowane podczas diagnozy i w trakcie terapii psychologicznej dziecka z ORM.
Wspieranie rozwoju dzieci z opóźnionym rozwojem mowy z zastosowaniem terapii integracji sensorycznej
U dzieci z opóźnionym rozwojem mowy mogą występować również inne ograniczenia, np. dotyczące przetwarzania informacji przedsionkowych, proprioceptywnych, dotykowych i słuchowych. Identyfikacja nieprawidłowego przetwarzania informacji sensorycznych pozwala zapobiec negatywnym skutkom zaburzenia mowy. Autorka przekonuje, że stymulacja sensomotoryczna może być etapem przygotowawczym do specjalistycznych zajęć logopedycznych.
Rozwój mowy u dzieci związany jest z rozwojem sensomotorycznym. Coraz częściej obserwujemy u dzieci zaburzenia przetwarzania bodźców sensorycznych. Z tym procesem szczególnie związane są trzy zmysły, których zaburzenia mają duży wpływ na rozwój mowy.
Wspomaganie i wspieranie rozwoju mowy u dziecka z trisomią chromosomu 21 należy rozpocząć zaraz po urodzeniu dziecka. Kompleksowa rehabilitacja to podejście interdyscyplinarne, a sporo zależy także od właściwej postawy rodziców.
Proces nabywania systemu językowego ma ścisły związek z aktywnością i kreatywnością dziecka oraz terapeuty. Czy są gwarantami sukcesu dziecka? Zdecydowanie tak, ponieważ przyswajanie języka dokonuje się poprzez naśladownictwo w złożonym procesie kształtowania się percepcji, rozwijania umiejętności społecznych oraz zabawy. Zatem jak najefektywniej wykorzystać czas podczas sesji terapeutycznej, by zrealizować zamierzone cele?
Istnieje dość powszechne przekonanie wśród rodziców, że jedną z przyczyn opóźnionego rozwoju mowy wśród dzieci jest bilingwizm. Nie istnieją jednak żadne badania naukowe, które by to potwierdzały. Ważne jest rozróżnienie dwujęzyczności i jej uwarunkowań oraz opóźnienia w mowie.