Słuchanie utworów audialnych może być nie tylko przyjemną nauką czy rozrywką, ale także elementem terapii logopedycznej. Spośród szerokiej gamy audiobooków i słuchowisk logopeda może wybrać takie, które okażą się najlepsze w konkretnym przypadku. Przy ich doborze terapeuta powinien uwzględnić wartość artystyczną utworu, jego formę językową i akustyczną, a także możliwości, zainteresowania i potrzeby dziecka.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
test
Gdy mowa dziecka utrudnia codzienną komunikację, gdy jej rozwój jest zaburzony lub opóźniony bądź, gdy mowa jest całkowicie niedostępna, warto pomyśleć o wspomagających i zastępczych sposobach porozumiewania się. Substytutem mowy dźwiękowej może być Makaton. Łączy on walory narzędzi zapewniających komunikację alternatywną oraz wspomagającą. Może wzmacniać i uzupełniać mowę, pomaga w rozwoju języka oraz zapewni porozumiewanie się, gdy dziecko nie mówi.
W przypadku podejrzenia o opóźniony rozwój mowy diagnoza logopedyczna nie powinna składać się jedynie z oceny kompetencji językowej dziecka oraz standardowego wywiadu logopedycznego. Rolą logopedy powinna być współpraca z rodzicami dziecka i jego najbliższym otoczeniem w celu zrozumienia problemów dziecka oraz wprowadzenia elementów ułatwiających i rozwijających komunikację językową.
Dzieci, u których obserwuje się poważne zaburzenia artykulacji, mogą wolniej rozwijać pozostałe podsystemy językowe, choć brak jest czynników jednoznacznie wpływających na takie zaburzenie, np. problemów ze słuchem, neurologicznych czy intelektualnych. Konsekwencją takich opóźnień mogą być problemy z nauką i zaburzenia zachowania, czasem bardzo poważne. One z kolei – wtórnie – mogą przyczyniać się do pogłębiania problemów z mową.
Na podstawie przypadku nastoletniej Ani przedstawiono wielospecjalistyczną diagnostykę oraz sposoby oddziaływania wdrożone w terapii dziecka z zaburzeniami mowy, które dotknęły rozmaite nieprawidłowości rozwojowe. Były one spowodowane w dużej mierze problemami w okresie okołoporodowym.
Diagnoza logopedyczna małego niemówiącego dziecka powinna dać terapeucie odpowiedź na podstawowe pytanie: czy rozwój mowy jest zaburzony czy opóźniony? Okazuje się, że rozstrzygnięcie wcale nie jest łatwe i wymaga przeprowadzenia wnikliwego postępowania logopedycznego oraz zebrania wywiadu biologiczno-środowiskowego, a często nawet rozpoczęcia stymulacji i terapii, aby upewnić terapeutę w postawionej diagnozie.
Zobacz czym dokładnie jest opóźniony rozwój mowy.
Mowa odgrywa bardzo ważną rolę w życiu człowieka. Należy jednak zaznaczyć, że mowa i znajomość języka to dwie odmienne definicje i umiejętności. Wyróżnia się kilka etapów rozwoju mowy, których kryterium stanowi wiek, w jakim jest dziecko.
Współczesny model wczesnej interwencji w zakresie poradnictwa dla rodziców ma charakter interdyscyplinarny i integralny. Różni się on od modelu tradycyjnego m.in. tym, że podejmowane działania nie koncentrują się wyłącznie na problemach dziecka, jego zaburzeniach, ale też są ukierunkowane na poszukiwanie mocnych stron jego rozwoju (diagnoza pozytywna) oraz wspieranie rodziny w zakresie podnoszenia jakości relacji rodzica z dzieckiem. W modelu współczesnym akcentuje się dwutorowość oddziaływań interwencyjnych, które są skierowane na dziecko i na jego rodziców.
Myśląc, że dziecko wyrośnie ze swojego problemu, pozbawiamy je możliwości skorzystania z fachowej pomocy w momencie, w którym przyniosłaby ona najlepsze skutki. A.J. Ayres
Mimo że głównym celem stymulacji jest kształtowanie umiejętności w zakresie spostrzegania wzrokowego, konieczne jest także prezentowanie dziecku bodźców dopływających z różnych modalności, bo to one mają wpływ na efekt i tempo uczenia się. Ćwiczenia te mają na celu przygotowanie do zdobywania przestrzeni i kształtowania się komunikacji.
Logopedzi często spotykają się z sytuacją, gdy rodzice zgłaszają się na diagnozę z dzieckiem, podając jako przyczynę fakt, że „ono nic nie mówi”. Obserwacja malucha w gabinecie wydaje się potwierdzać ten fakt, bo dziecko, często wystraszone, nie odzywa się. Jeśli pacjent jest w 2. r.ż. bądź ma skończone 2 lub 3 lata, sytuacja jest bardzo poważna. Jak jednak przeprowadzić diagnozę, szczególnie gdy dziecko odmawia wykonania testów?
Liczne kontakty językowo-kulturowe, związane przede wszystkim z globalizacją i ruchami migracyjnymi, powodują, że współcześnie wzrasta odsetek dzieci wychowujących się w środowisku dwujęzycznym (lub wielojęzycznym). Wśród dzieci dwujęzycznych (tak jak wśród jednojęzycznych) są takie, które mają zaburzenia rozwoju i wymagają jak najszybszych oddziaływań terapeutycznych.