Wraz z nadejściem nowego roku szkolnego dzieci pakują do plecaków starannie skompletowaną wyprawkę: zeszyty, piórnik, strój do ćwiczeń... Niektóre z nich będą musiały spakować coś jeszcze. Coś, z czym borykają się od miesięcy, a nawet lat. Coś, co można łatwo przeoczyć. 7 dzieci na 1000 powędruje do szkoły lub przedszkola ze swoim towarzyszem – mutyzmem wybiórczym.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
test
Rozmowa z Joanną, matką trzynastoletniego Krzysztofa, u którego w wieku 6 lat zdiagnozowano mutyzm wybiórczy. Obecnie, po trzech latach terapii, jej syn mówi. Joanna prowadzi na Facebooku grupę wsparcia dla rodziców dzieci z mutyzmem wybiórczym: „Mutyzm Wybiórczy – Grupa Wsparcia”.
Metoda Tomatisa® jest programem terapii mającym na celu poprawę procesów przetwarzania słuchowego, a dzięki temu wpływającym pozytywnie na komunikację jednostki z otoczeniem oraz kontrolę własnego głosu i mowy.
Historie dzieci z mutyzmem są do siebie bardzo podobne. Niestety, nie wynika to tylko z samego zaburzenia. Zbliżone są też problemy – z postawieniem właściwej diagnozy, niewiedzą wychowawców w przedszkolach i szkołach, opóźniającą rozpoczęcie terapii, wreszcie z dostępem do specjalisty, który taką terapię poprowadzi. Na podstawie kilkuletnich już doświadczeń chciałabym zwrócić uwagę na to, co w takich sytuacjach przeżywają rodzice dziecka z mutyzmem, z jakimi problemami się borykają, jak starają się i jak mogą pomóc w walce z tym zaburzeniem.
Mutyzm wybiórczy jest ciągle mało znanym zaburzeniem. Rodzice szukający pomocy czują się bezradni i zagubieni. Nie zawsze też specjaliści (psycholodzy, pedagodzy, logopedzi czy nauczyciele) są odpowiednio przygotowani do pracy z rodzinami dotkniętymi mutyzmem wybiórczym. Warto przyswoić i uporządkować wiedzę na ten temat. Co o mutyzmie wybiórczym mówi współczesna psychologia? Jak wygląda terapia mutyzmu w Polsce i na świecie?
Problem mutyzmu wybiórczego nie jest jeszcze powszechnie znany. Pracownicy poradni psychologiczno-pedagogicznych różnie podchodzą do tej kwestii, zwłaszcza w pierwszym zetknięciu z cierpiącym na mutyzm dzieckiem. Bardzo ważne jest, aby przyjąć postawę otwartości na nowe wyzwania i przezwyciężyć lęk przed nieznanym. W końcu to my jesteśmy specjalistami, a rodzice i dzieci mają prawo oczekiwać od nas pomocy.
Rozpoznanie mutyzmu wybiórczego u młodzieży bywa trudne. Pacjenci w wieku dorastania, poza osobami z ADHD, są zamknięci i nieufni w stosunku do osób dorosłych. Tymczasem bez terapii trudności w funkcjonowaniu pogłębiają się. Jest to duże wyzwanie dla terapeuty. Swoim umiejętnym postępowaniem, szczerością, brakiem presji na mówienie, akceptacją może on zdobyć zaufanie młodego człowieka. A to już przełom.
Rodzic dziecka z mutyzmem wybiórczym doświadcza trudnych sytuacji społecznych, konfrontuje się z własną bezsilnością, współodczuwa niemoc dziecka, jest wystawiany na ocenę otoczenia. Ale również przeżywa radość, doświadcza satysfakcji z drobnych zachowań, na które rodzice dzieci zdrowych nie zwróciliby uwagi. Jak sprawić, by rodzic stał się naszym sprzymierzeńcem w terapii? Wszak jej sukces (lub porażka) zależy w dużym stopniu od stosunku rodzica do podejmowanych przez nas działań.
Play Therapy to terapia zabawą, terapia niedyrektywna skoncentrowana na dziecku. Koncepcja ta dynamicznie rozwija się na całym świecie, lecz w Polsce jest, jak dotąd, mało znana.
Wielu psychologów uważa, że mutyzm wybiórczy powinien stanowić przedmiot zainteresowania psychologii i psychiatrii, a nie logopedii. Twierdzę jednak, iż logopeda ma najwięcej narzędzi terapeutycznych wspierających mówienie. Dysponuje również odpowiednim zasobem wiedzy psychologicznej, aby z sukcesem prowadzić terapię dzieci z mutyzmem wybiórczym.
Język jest wyznacznikiem tożsamości człowieka i ważnym elementem kształtowania się więzi społecznych. Jego wpływ na procesy poznawcze nie pozostawia wątpliwości. Osoby dwujęzyczne i wielojęzyczne cechuje elastyczność umysłu. Dwujęzyczność przyczynia się do wykształcenia zróżnicowanego układu zdolności intelektualnych i wpływa na sposób postrzegania świata – dzięki interakcji języków w umyśle użytkownika, a także dzięki jego doświadczeniom językowym i kulturowym składającym się na kompetencję komunikacyjną.
Republika Czeska kojarzy się Polakom głównie z Krecikiem, Szwejkiem, Złotą uliczką w Pradze i piwem. Nasi południowi sąsiedzi oprócz dobrze zachowanych i zadbanych zabytków mają także ciekawą historię logopedii oraz system pomocy logopedycznej, który dość wcześnie zaczął się w tym kraju rozwijać