Obecnie koncepcja opieki nad dzieckiem z grupy ryzyka oparta jest na założeniach związanych z funkcjonowaniem człowieka w zakresie trzech sfer: biologicznej, jednostkowej i społecznej. Diagnoza to nie tylko rozpoznanie danego stanu rzeczy, ale również różnicowanie z innymi rozpoznaniami, charakteryzującymi się podobnymi objawami.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
test
Kryteria diagnostyczne zakładają, że rozwój mowy dzieci z Zespołem Aspergera jest prawidłowy w czasie. Dzieci te mają jednak duże problemy z odczytywaniem sygnałów niewerbalnych oraz dostosowaniem języka do sytuacji i osoby, z którą się komunikują. Problemy łączą się także z nietypowymi zainteresowaniami, bo mają wpływ na to, o czym dzieci z Zespołem Aspergera rozmawiają. Wyobraźmy sobie czterolatka, który interesuje się budową silników łodzi podwodnych, a do tego już od roku świetnie czyta. Czy ma szanse porozmawiać z rówieśnikiem?
Zdiagnozowanie zespołu Aspergera nadal napotyka na duże trudności, mimo ustanowienia kryteriów jego rozpoznania, które znane są od 20 lat. Badania dotyczące tego zaburzenia wskazują, że rodzice dzieci z ZA są dość wcześnie zaniepokojeni ich nietypowym rozwojem (średnio kiedy dziecko ma 3 lata) i dość szybko (po około 1 roku) poszukują pomocy u profesjonalistów. Prawidłowe rozpoznanie zostaje jednak postawione z dużym opóźnieniem – najczęściej pomiędzy 10. a 13. rokiem życia. Profesjonaliści zbyt często uspokajają rodziców lub opiekunów, uznając, że wszystko jest w porządku lub że prezentowane problemy są wariantem rozwojowym, który ustąpi wraz z wiekiem dziecka.
W pracy z dzieckiem autystycznym ważne jest przygotowanie go do podjęcia współpracy. Niekiedy jest to trudne zadanie, gdyż u dzieci autystycznych występuje wiele deficytów, które utrudniają bądź uniemożliwiają kontakt z drugą osobą.
Deficyty w sferze komunikowania się są jednym z kryteriów diagnostycznych Zespołu Aspergera. Właściwa komunikacja to podstawa życia społecznego, dlatego terapia logopedyczna powinna być jedną z głównych i niezbędnych terapii dzieci z Zespołem Aspergera.
Dlaczego metoda prof. Alfreda Tomatisa pełni funkcję „jedynie” i aż wspierającą i dlaczego może wpływać na rozwój mowy? Można byłoby również zapytać, czy metoda audio psycho-lingwistyczna może współgrać z innymi terapiami? W moim przekonaniu jest to możliwe, ale działania muszą być dobrze i rozsądnie planowane.
U osób dotkniętych autyzmem widoczny jest wyraźny brak równowagi w zakresie pracy obu półkul – zbyt słabo funkcjonująca prawa półkula, odpowiedzialna za uczucia, wobec nadmiernie rozwiniętego funkcjonowania lewej półkuli, odpowiedzialnej za sprawy systematyki i porządkowania.
Dlaczego dzieci autystyczne nie rozumieją języka figuratywnego? W psychologii zakorzeniony jest pogląd, że rozumienie języka figuratywnego jest wskaźnikiem opanowania abstrakcyjnego sposobu przetwarzania informacji, brak tej umiejętności powoduje problemy z posługiwaniem się językiem figuratywnym u dzieci autystycznych.
Na pustyni jest się trochę samotnym.
Równie samotnym jest się wśród ludzi.
(Antoine de Saint Exupéry Mały książę).
Ten cytat bardzo dobrze definiuje osoby z Zespołem Aspergera. Zespół ten jest zaburzeniem w niektórych sferach pozostającym nadal zagadką, a właściwe jego diagnozowanie stwarza wiele problemów. Istotne jest wczesne rozpoznanie, gdyż to umożliwia rozpoczęcie właściwej terapii, dającej szansę na prawidłowe funkcjonowanie.
Rodzice 14-miesięcznej Hani rozpoczęli diagnozę dziecka z powodu zaniepokojenia rozwojem córeczki. Dziewczynka miała starszą siostrę, rodzice widzieli różnicę w rozwoju dzieci. Początkowo tłumaczyli to innym charakterem, ale kiedy Hania skończyła pierwszy rok, zaczęli dostrzegać różnice pomiędzy jej zachowaniem a zachowaniem innych dzieci w podobnym wieku.
W pracy logopedy niezbędna jest wiedza o poszczególnych etapach rozwoju dziecka, gdyż wczesne rozpoznanie nieprawidłowości tego procesu pozwala na rozpoczęcie interwencji terapeutycznej, co znacznie zwiększa szanse dziecka na powrót na „prawidłową ścieżkę” rozwoju.