Autorka wskazuje działania profilaktyczne, jakie powinni podejmować rodzice w celu zapobiegania powstaniu zaburzeń rozwoju mowy. Zaznacza także, że nie powinno się ignorować nawet niewielkich nieprawidłowości w rozwoju mowy malucha.
Dział: Z praktyki logopedy
Autorka omawia procedurę badawczą w przypadku dyslalii. Podkreśla sens całościowego spojrzenia na pacjenta. Zwraca uwagę na metody służące skorygowaniu lub przywróceniu prawidłowych funkcji, zwłaszcza oddychania.
Autorka omawia wpływ asymetrii ciała na aparat artykulacyjny oraz prezentuje studium przypadku.
Autorki prezentują wskazówki metodyczne i rozwiązania praktyczne dotyczące współwystępowania dyslalii i jąkania. Jako koło ratunkowe wskazują logorytmikę.
Autorka omawia zasady opracowania ćwiczeń na etapie wstępnym terapii zaburzeń, służących uzyskaniu maksymalnej efektywności oraz jak najlepszemu przygotowaniu dziecka do etapu właściwego – wywołania głoski.
Wypalenie zawodowe dotyka osób, których zasoby psychiczne i emocje są ważnym narzędziem pracy, a zatem również logopedów. Jakie działania może podjąć pracodawca i pracownik, by uniknąć tego zjawiska?
W trakcie terapii logopedycznej potrzebna jest współpraca logopedy z najbliższym otoczeniem pacjenta. Autorki precyzują zasady, cele i organizację takiej współpracy, omawiają jej zalety, ale wskazują też trudności oraz sposoby radzenia sobie z nimi.
Wpływ wady rozszczepowej na wygląd i mowę dziecka może powodować poważne problemy psychiczne. Dziecko z omawianą wadą powinno być objęte specjalną pomocą pedagogiczno-psychologiczną od wczesnych lat życia.
Autorka przedstawia szczegóły terapii pacjenta z wadą rozszczepową w obrębie twarzoczaszki. Dowodzi, że każdy pacjent wymaga indywidualnego podejścia, holistycznego spojrzenia i interdyscyplinarnego leczenia. Istotna w diagnozie i terapii jest współpraca rodziny pacjenta.
Autorka określa zadania logopedy w opiece nad dzieckiem z rozszczepem w okresie noworodkowym i niemowlęcym. Przedstawia strategie dotyczące karmienia, a także terapii blizny pooperacyjnej. Na koniec formułuje zalecenia w zakresie słuchu i mowy dziecka.
Nosowanie to charakterystyczny objaw mowy rozszczepowej. Najczęściej jest to nosowanie otwarte i mieszane. Autorka przybliża te zjawiska oraz proponuje wybrane sposoby radzenia sobie z nimi w terapii.
W podśluzówkowym rozszczepie podniebienia rozszczepione mięśnie pokrywa błona śluzowa. Z tego względu jest to wada trudna w diagnostyce, bywa późno wykrywana i wymaga specyficznej terapii.