Coraz więcej dzieci praktycznie od urodzenia ma kontakt z więcej niż jednym językiem. W środowisku pedagogów, ale także rodziców, pojawiło się pytanie, czy wczesna nauka drugiego języka nie zaburza rozwoju języka ojczystego.
Dział: Z praktyki logopedy
Rozwój językowy dziecka dwujęzycznego lub wielojęzycznego charakteryzuje się podobieństwami i różnicami w stosunku do rozwoju dziecka jednojęzycznego. Według Kesslera (1984) nauka języka przez dziecko dwujęzyczne przechodzi przez te same kluczowe etapy co w przypadku dziecka jednojęzycznego. Pearson (1998) podaje, że dla wszystkich dzieci w wieku od 8 do 30 miesięcy tempo rozwoju języka jest takie samo.
Trudności w zakresie uwagi słuchowej oraz niedostatek ekspozycji na dany język mogą powodować zakłócenia w odbiorze słuchowym języka oraz nieść poważne konsekwencje dla kompetencji dwujęzycznej.
Autorka przedstawia elementy, które należy uwzględniać w budowaniu sytuacji komunikacyjnych z dziećmi z ASD w celu zwiększenia ich efektywności, spontaniczności i dla osiągnięcia generalizacji umiejętności komunikacyjnych kształtowanych podczas terapii.
Choć charakterystyczne dla ASD deficyty ujawniają się zawsze w trzech konkretnych obszarach: komunikacji, kompetencjach społecznych oraz sztywnych, stereotypowych wzorcach zachowań i zainteresowań, jednak ich specyfika może się znacząco różnić w zależności od płci.
W terapii dzieci słabowidzących i niewidomych istotne jest wychowanie słuchowe i odpowiedni dobór metod korekcji wad wymowy ze względu na specyfikę możliwości percepcyjnych tych dzieci.
Terapia logopedyczna dzieci z deficytami wzroku wynika ze specyfiki tych deficytów. Praca z dziećmi może się okazać niezbędna, by umożliwić im swobodną komunikację i satysfakcjonujące relacje z innymi osobami.
Terapia mowy bezdźwięcznej nie jest łatwa, mimo że jest to zaburzenie artykulacji, które logopedzi poznają już w toku kształcenia. Ze względu na niewysoką frekwencję mowy bezdźwięcznej logopedzi nie nabywają szybko doświadczenia w zakresie programowania odpowiedniego dla tej wady postępowania terapeutycznego. Jak planować terapię i na co zwracać uwagę?
U dziecka z padaczką logopeda może zauważyć wybiórcze lub nasilone zaburzenia językowe, a także dysfunkcje procesów poznawczych. Terapia powinna więc aktywizować procesy prawo- i lewopółkulowe oraz mowę, ale też usprawniać inne funkcje.
Jaki powinien być specjalista pracujący z dzieckiem, które ma lęk przed mówieniem?
Jakie cechy są pomocne w nawiązaniu kontaktu z dzieckiem z mutyzmem wybiórczym? Na co szczególnie powinniśmy uważać, aby zdobyć zaufanie dziecka zamrożonego lękiem i jak sprawić, by poczuło się ono przy nas bezpiecznie?
Czy logopeda powinien być perfekcjonistą w myśleniu i działaniu? Na ile perfekcjonizm pomaga, a na ile przeszkadza w terapii?
W terapii opóźnienia rozwoju mowy przydatna może być metoda tygodniowego opracowywania znaczenia i formy wyrazu wprowadzanego do słownika dziecka.